Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy zagrała 13 stycznia 2019 roku już po raz dwudziesty siódmy . Praktycznie od początku istnienia co roku bije swoje własne rekordy : popularności, liczby zaangażowanych wolontariuszy, ilości fantów przeznaczonych na licytacje, zebranych sum pieniędzy. Ta pozytywna tendencja ma miejsce również w naszym mieście i gminie.
W ciągu siedmiu godzin (od 9.00 do 16.00) blisko 50 wolontariuszy z Zespołu Oświatowego w Mikołajkach z pomocą kolegów z zaprzyjaźnionej szkoły społecznej, oraz dorosłych wolontariuszy, kwestowało w różnych, wcześniej ustalonych rejonach miasta. Pogoda okazała się w tym roku mało łaskawa ze względu na opady deszczu.
W halowym turnieju piłki nożnej zorganizowanym na terenie hali sportowej przy Zespole Oświatowym w Mikołajkach wzięło udział wiele drużyn a tzw. wpisowe zasiliło konto akcji. Ponadto w czasie przerw między meczami organizowano licytacje, w których pomocą służyli nasi wolontariusze. Do zbiórki przyłączyły się również Mikołajskie Morsy.
Po południu, ok. godziny 16.00, mieszkańcy Miasta i Gminy Mikołajki, wolontariusze, organizatorzy i zaproszeni goście spotkali się w Centrum Kultury „Kłobuk”, gdzie zorganizowano miejsce Finału. Licznie zgromadzona widownia oklaskiwała przygotowane występy artystyczne: układy taneczne i wokalne uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych naszej gminy, oraz aranżacje instrumentalne i wokalne indywidualnych wykonawców. Należy podkreślić, że występy artystyczne przeplatały się z licytacjami zestawów fantów. Ponadto przygotowano stoiska ze słodkościami, wycenionymi przedmiotami oraz grill. Podczas licytacji i na stoiskach pomagali oczywiście wolontariusze.
Światełko do nieba ( nietypowe ,bo złożone z zapalonych rac) zakończyło zabawę ok. godziny 20.00. Wtedy też przystąpiono do liczenia zebranych kwot. Według wstępnych danych zebrano ok. 35 tysięcy złotych. Ponownie udało nam się pobić rekord. Zebraliśmy ponad 8 tysięcy złotych więcej niż w roku poprzednim. Wolontariusze spisali się „na medal”.
Fundacja WOŚP ma działać „do końca świata i jeden dzień dłużej”. Oby nikt i nic tego nie zmieniło.
Autor: Monika Kluk